,,Als ik maar niet naar voren hoef zoals die anderen voor mij”, waren de historische woorden van Joke Jongeneel tegen haar echtgenoot Hans Jongeneel, dinsdagochtend 26 april in de TheaterHangaar. Burgemeester Cornelis Visser achter het spreekgestoelte in het decor van de musical ‘Soldaat van Oranje’, gezin, familieleden en vrienden om haar heen in de zaal, klaarliggende bloemen en medailles en de wetenschap dat het lintjesregen was, wat zou er gaan gebeuren? En dan het totaal verbaasde gezicht van Joke, ook op de foto vastgelegd, toen Visser haar naam noemde en ze met partner werd uitgenodigd om naar voren te komen. Geen lintje voor iemand in haar gezelschap maar voor mevrouw J.E.M. Jongeneel-van Rest uit Valkenburg, zoals onze burgervader haar inleidde onder klaterend applaus van alle aanwezigen.
Joke ontving haar lintje en werd benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau voor haar vroegere verdiensten voor de parochie van de H. Machutus in haar geboortedorp Monster. Maar zeker ook voor wat ze heeft betekend, en nog steeds dagelijks als vrijwilligster betekent in onze parochiekern van de H. Joannes de Doper. Benoemd werden door de burgemeester de tientallen jaren dat ze actief is als lectrice met een prachtig, markant eigen stemgeluid. ‘De enige lector die geen microfoon nodig heeft’, sprak een mede-parochiaan ooit uit. Bestuurlijk heeft ze haar sporen meer dan verdiend met vele jaren actief te zijn geweest in het parochiebestuur, als bestuurslid van de latere pastoraatgroep en als lid van de werkgroep catechese. Daar maakte zij zich vooral vele jaren hard voor de eerste communie en het vormsel voor de kinderen van de basisschool, in samenwerking toen met RKBS de Horizon, en was ze altijd een vertrouwd aanspreekpunt voor ouders en andere kerkelijke vrijwilligers.
‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg!’
Dit zou zo een uitspraak van Joke kunnen zijn. Visser benadrukte in zijn verhaal diverse keren het feit dat ze er gewoon was, zaken aanpakte en ook met haar wijze van werken een bruggenbouwer was en is in onze parochiekern. Hij haalde aan dat Joke actief lid en mede-organisator van activiteiten van middenkoor Vocalis was, wat te denken van de jubileumtripjes naar Rome en Trier naast haar wekelijkse inzet bij de alten? Zo is ze ook al jaren een zeer gewaardeerd lid van de evenementencommissie die naast het jaarlijkse Sint Jansfeest ook jaarrond in 2010 – 2011 het honderdjarig bestaan van ons kerkgebouw heeft georganiseerd. Zo is ze ook mede de organisator van de vrouwenavonden in onze parochiekern, waar vrouwen ook uit vele andere geloofsgemeenschappen aan hebben deelgenomen. Die oecumenische inslag is ook terug te vinden bij haar lidmaatschap van de werkgroep ‘Walking…’ van de drie Kattuk Binse kerken.
Gelukkig hebben we de foto’s en het filmpje nog!
Onder een dankbaar applaus werd Joke met Hans op de foto gezet. De foto’s van deze ochtend kunt u ook vinden in de rubriek ‘Fotogalerij’ op deze website. Een gefilmd verslag van RTV Katwijk van een twee minuten, met ook Joke uitgebreid in beeld, vindt u in de rubriek ‘Filmpagina’ ook op deze website.
In totaal werden er deze ochtend zeven vrijwilligers tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau benoemd, twee vrijwilligers ontvangen hun lintje bij thuiskomst uit het buitenland, en twee vrijwilligers werden Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Natuurlijk waren er na afloop in de foyer de felicitaties voor Joke van al haar gasten, maar ook de collegeleden schudden haar de hand en bedankten haar voor haar nimmer aflatende inzet. En met een gezellige nazit kwam er een einde aan deze gezellige lintjesregen 2022, maar zeker niet aan de vrijwilligersinzet van Joke… een voorbeeld voor velen in onze parochiekern.
Jammer genoeg werd er in de toespraak van Visser door hem niets gezegd over haar inzet voor het familiebedrijf ‘Jongeneel Transport’ dat in 2021 haar 65-jarige jubileum heeft gevierd. Daar heeft zij naast haar werkzaamheden ook als bruggenbouwer en verbinder veel betekend voor de medewerkers in dit transportbedrijf. Hun zonen Ard en Ruud Jongeneel hebben daar al jaren geleden het ‘directiestokje’ overgenomen en reken maar dat zij met hun partners Birthe en Marloes en kinderen apetrots waren bij de uitreiking van dit lintje aan hun (schoon)moeder.
Joke, bedankt voor je jarenlange inzet en van harte gefeliciteerd met deze meer dan verdiende Koninklijke onderscheiding namens alle mede-parochianen!
Waar komt ‘lintjesregen’ vandaan?
Een Koninklijke onderscheiding, (in de volksmond ook informeel een lintje genoemd, is in Nederland een symbolische erkenning voor persoonlijke, bijzondere verdiensten voor de samenleving. Het kan in beginsel aan iedere Nederlander worden toegekend. Ook buitenlandse onderdanen komen voor een aantal koninklijke onderscheidingen in aanmerking. Sommige onderscheidingen maken deel uit van een ridderorde, andere zijn zelfstandige kruisen en medailles.
De informele term lintje is te danken aan de gewoonte om op de revers of op een japon een klein stukje lint of een rozet in de kleuren van de verkregen onderscheiding te dragen. Deze knoopsgatversieringen worden lintjes genoemd, de gebruikelijke aankondiging van de verlening van onderscheidingen voor de verjaardag van de regerende koning of koningin heet de ‘lintjesregen’. In 2000is het dragen van deze knoopsgatversiering expliciet genoemd. De volgorde waarin lintjes werden gedragen berustte tot 2002 op traditie.
De webredactie (Met dank aan www.rtvkatwijk, ROKI Fotografie en Wikipedia)
