Stel je bent kapelaan in een kleine parochie en je hebt het best naar je zin. Totdat er een bisschoppelijke brief wordt bezorgd. Door de bisschop ben je benoemd als pastoor in een andere nieuwe en grotere parochie. Maar je bent nu eenmaal, om een bijbelse uitdrukking te gebruiken, ‘een werker in de wijngaard van de Heer’. Dus je gehoorzaamt en neemt die benoeming aan. En het gaat deze keer niet om zieltjes te winnen, maar om zieltjes te behouden. Het is een hele verantwoordelijkheid. Het zijn niet alleen de gebouwen, kerk en pastorie, maar het hele reilen en zeilen van de parochiegemeenschap. Het is een hele klus. Je bent Onze Lieve Heer op je blote knieën dankbaar dat je het niet alleen hoeft te doen. Want gelukkig zijn er veel vrijwilligers.
Het is een hele klus waar je dan als pastoor leiding aan gaat geven. Wat te denken van allerlei werkgroepen, zoals b.v. de gezinsvieringen? Wat te denken van het onderhoud van de kerk en parochiehuis? Daar is dan de technische commissie verantwoordelijk voor. Maar ook de pastoorstuin en de perken rondom de kerk en de begraafplaats hebben onderhoud nodig, de rustplaats van zovele parochianen en familieleden.
Welk een bedrijvigheid op een ‘doodse plek’!
Zo’n kerkhof moet er toch altijd onberispelijk uitzien en niet alleen met Allerzielen maar het hele jaar door. Dat onderhoud ligt in handen van tuinlieden. Deze mannen werken niet in de ‘wijngaard van de Heer’, maar in de ‘rustplaats van de Heer’. Gelukkig is er een aantal parochianen, de tuinlieden, die bijna wekelijks zich bezighouden om ons kerkhof een waardig aanzicht te geven.
Want het is een heel karwei en zij doen het met plezier én met het nodige vakmanschap. Zie ze maar eens aan de gang met scheppen, kruiwagens, schoffels, harken en een grasmaaimachine. Alle paden moeten er weer netjes uitzien en dat valt vaak niet mee om al dat gruis van de schelpen gelijkmatig te verdelen. Zeker als er een begrafenis heeft plaatsgevonden is er werk dat gedaan moet worden. Maar ze gaan ervoor!
Onder de koffie borrelt de inspiratie op!
Zomer en winter en ook bij minder mooi weer kun je ze tegenkomen op het kerkhof, of in één van de perken rondom de kerk. Kijk maar eens hoe mooi het perk voor de kerk gesnoeid is. En ook in het perkje rondom de pastorie doen de planten het goed. Natuurlijk is er ook tijd om even bij te komen met een lekker kopje koffie in de pastorie. Dat is dan even een welkome onderbreking in de winter en zeker bij minder lekker weer. En tevens is er dan even een praatje met de hele club om te overleggen hoe nu verder te gaan en wat er nog gedaan moet worden.
Deze heren doen hun best om het aanzien van de kerk netjes en mooi te houden. Heeft U weleens de witte kist op het kerkhof zien staan, meteen links als je binnenkomt? Wel een afgevraagd waar die kist voor is? Misschien een bijkomende taak van onze tuinlieden, om bij sneeuw en gladheid hier het strooizout uit te halen en het kerkplein minder glad te maken. Zo hoeft de pastoor bij zijn aantreden in ‘zijn’ parochie, niet bang te zijn alles alleen te moeten doen, maar kan hij altijd hij rekenen op hulp van de vele vrijwilligers.
Richard Hulmer
