‘In onze kerk is altijd wat te doen’, vrij vertaald naar een bekende uitspraak van Herman Finkers. We wonen wel niet in Almelo, maar dit geldt zeker ook voor Katwijk aan den Rijn. Jaarlijks op de tweede zaterdag van september is het altijd weer zo ver ‘Open Monumentendag’. Dit jaar was het thema ‘Mijn monument is jouw monument’. Er is weer een leuke ploeg vrijwilligers bijeen om de bezoekers te ontvangen en rond te leiden. Het is altijd weer een feest om te vertellen over de kerk, zonder het oogmerk mensen te bekeren. Het gaat alleen om het monument en waarvoor onze kerk gebruikt wordt.
‘Van harte welkom in ons mooie kerkgebouw’
Om 9.30 uur gaan de deuren open, de ‘Open Monumentendagvlag’ is gehesen en we wachten op de eerste bezoekers. Vooraf hebben we bij de ingang van de kerk een tafeltje neergezet met de boekjes van de kruiswegstaties, het boek ‘Van stof ontdaan’ van Harry Fennes en de cd van ‘De Vrolijke Noot’. We draaien zachtjes kerkmuziek en dan heten we de eerste bezoekers welkom. Meestal gaat dat zo: ,,Hartelijk welkom, kijk maar rustig even rond en als u iets te vragen hebt, komen we bij u”, of ,,Zullen we u iets vertellen over onze kerk?” Vaak is er wat drempelvrees, maar het ontvangstcomité (Gerard, Astrid, Ruud, Wim en Richard) stelt iedereen op het gemak. En Margreet houdt de tellijst van bezoekers bij en verzorgt ook onze koffie.
‘Waar heeft pastoor Hendriks zichzelf dan geschilderd?’
Veel bezoekers wonen vlakbij, maar zijn nog nooit in onze kerk geweest. Ja, sommigen misschien voor een trouwerij of uitvaart. Zo krijgen de rondleiders ook verhalen terug te horen, maar ze kunnen gelukkig ook veel vragen beantwoorden. Hoogtepunt voor de bezoekers is het liturgisch centrum met de twee altaren, natuurlijk de gewelven en de rondgang langs de kruiswegstaties. Dat laatste eindigt altijd met de vraag: ,,Op welke statie heeft de pastoor zichzelf geschilderd?” We wijzen het dan aan op de vierde statie en ook wijzen we op het meisje dat zo duidelijk aanwezig is op een andere statie. Het verhaal gaat dat sommige bezoekers dan zeggen: ,,Dat is Tante Marie uit de Rijnstraat, mijn verre achternicht.” Ook de gebrandschilderde ramen boven het hoofdaltaar, met de levensloop van onze patroonheilige Joannes de Doper, zijn voor velen één van de belangrijkste bezienswaardigheden in onze kerk.
Open Monumentendag… ook voor de kids!
Hoe blij kunnen we de jongste bezoekers, die samen met hun (groot)ouders gekomen zijn, niet maken door ze mee te nemen naar het Angelusklokje en daar even één keer (nou ja twee keer dan) op mogen slaan. De hele kerk is dan vervuld van dat mooie eeuwenoude klokkengeluid. Je zou die stralende gezichtjes eens moeten zien. Ook een bezoek aan de gewelven, een hoop treden, en het spelen op het Pels-orgel van1926 zijn ook hoogtepuntjes.
Aan elke Open Monumentendag komt ook een einde
Tot besluit nog een klein verhaal. Er kwamen ooit twee wat oudere dames schoorvoetend binnen. Ja, ze waren hier al een keer in onze kerk geweest. Dat was jaren geleden en nog wel op Eerste Kerstdag, toen hun ouders na het kerstdiner lagen te slapen en zij graag het ‘Kindje wiegen’ wilden mee maken, terwijl hun ouders van niets wisten. Dan is het op zo’n Open Monumentendag om 17.00 uur alweer sluitingstijd. En als er geen bezoekers meer zijn gaan de deuren dicht, de vlag wordt neergehaald en de lichten in de kerk gaan uit. Margreet heeft het aantal bezoekers geteld, in 2020 weer meer dan vorig jaar. Het groepje rondleiders gaat tevreden weer naar huis, moe maar voldaan. Ze hebben het verhaal van onze kerk weer gedaan, tot volgend jaar.
Richard Hulmer
Denkend aan vroeger… schrijft u ook mee?
Op deze maandag 27 september verscheen hierboven een aflevering waar de organisatie van de jaarlijkse Open Monumentendag werd beschreven. Deze was van september 2020. In de uitgave van de digitale nieuwsbrief komende vrijdag 1 oktober wordt deze aflevering dus ook weer geplaatst. Ook deze aflevering in de serie ‘Denkend aan vroeger…’ van de hand van Richard Hulmer is door hem met groot enthousiasme aan het papier toevertrouwd na diverse gesprekken en het nodige leeswerk.
Hij zal met deze aflevering van ‘Denkend aan vroeger’ en later ook nog zeker met vele andere bijdragen elke maandag op deze website over o.a. werkgroepen, individuele vrijwilligers, oudere parochianen en koren zichtbaar maken wat een bruisende en dynamische parochiekern we met elkaar zijn geweest en zijn in alle jaren. Maandag 4 oktober plaatst Hulmer een inleidend verhaal over het katholiek onderwijs in Katwijk. Latere afleveringen over de verschillende scholen worden vast en zeker gevuld met schoolherinneringen in woord en beeld van vele parochianen.
Maar u kunt ook zelf uw belevenissen geplaatst krijgen. Dus u kan natuurlijk ook nog reageren hoor. Hopelijk is uw bijdrage dan ook voorzien van vele unieke foto’s variërend van een communiefeest, les op de St. Jozefschool of andere katholieke scholen (zie de oproep in de digitale nieuwsbrief van 17 september aan de hand van drie historische foto’s), een kerstspel in de kerk enz. Gewoon doen dus en met elkaar kunnen we zo die geschiedenis, ook van de laatste zestig jaar, laten herleven voor iedereen die het wil lezen en zien. Want samen beleven we toch het 175-jarig jubileum van onze parochie? En we gaan toch ook met elkaar vol vertrouwen de toekomst tegemoet?
Stuur uw bijdrage, al dan niet compleet uitgeschreven want Richard kan altijd van uw losse zinnen en steekwoorden een prachtig verhaal maken, naar r.hulmer@casema.nl of bel hem op 071-4025028 / 06-10203892. Uw / jouw verhaal(tje), of leuke en pakkende foto met korte tekst kan dan ook op deze website geplaatst worden. Leuk om dan als ‘leverancier’ later reacties te krijgen van de vast en zeker vele lezers.
Namens de evenementencommissie,
Gerard Bol.
