Bij deze vijfenzeventigste aflevering gaat het om de beeltenis van de H. Theresia van Lisieux die ook links achterin de kerk staat. Waarom dit beeld van deze heilige achterin onze kerk staat is niet duidelijk. Weet iemand het antwoord op deze vraag? En met de beschrijving ‘Kerkcollectie digitaal’ van het Museum Catharijneconvent uit 2020 wordt in deze aflevering ook dit religieuze voorwerp uit onze parochiekern nog meer zichtbaar voor wie er meer over wil weten. Belangrijk, want het is goed om te weten als parochianen over welke unieke prachtstukken we beschikken. Alle religieuze voorwerpen hebben namelijk een eigen verhaal, zeker ook dit beeld.
We hebben het over een origineel gepolychromeerd gipsen Theresiabeeld. Zij is staande weergegeven gekleed in een karmelietessenhabijt en in haar handen houdt ze rozen en een kruisbeeld vast. Opvallend is de afgesleten stempel rechts onder op het voetstuk. In ovaal verstrengeld zijn de letters ‘S’en ‘T’ zichtbaar. Dit past bij de maker Duffour die zijn werkplaats in Parijs had. Opvallend en vermeldenswaardig is dat de stempel identiek is aan dat op het beeld van de H. Theresia van Lisieux in de kerk van de H. Quirinus in Halsteren. De inschatting is dat het beeld rond 1925 is vervaardigd.
Kijken we naar de afmetingen dan is het een beeld met een lengte van 118 cm, een breedte van 44 cm en een diepte van 35 cm. Gelukkig bevindt het beeld zich in een goede staat. Alleen rechts op de sokkel is het ietwat beschadigd en er is verf verdwenen op de rechter mouw van het habijt.
Waarom niet een andere heilige op deze plek geplaatst? Weet u, weet jij, er meer over te vertellen? Laat het de webredactie maar weten!
Wie was Theresia van Lisieux?
Theresia van Lisieux (geboren als Marie-Françoise Thérèse Martin; kloosternaam: Theresia van het Kind Jezus en het Heilig Aanschijn; Alençon, 2 januari 1873 – Lisieux, 30 september 1897) is een Franse heilige en kerklerares. Ze wordt ter onderscheid van de Spaanse heilige en kerklerares Theresia van Ávila ook wel “de kleine Theresia” genoemd. Ze is de patrones van missionarissen en het missiewerk, en van Frankrijk en Rusland. Haar feestdag is 1 oktober.
Levensloop
Theresia werd geboren in het Franse Alençon als dochter van Louis Martin en Marie-Azélie Guérin. Op haar tiende werd ze ernstig ziek. Ze bad langdurig en in stilte op haar ziekenkamertje totdat op 13 mei het Mariabeeld boven haar bed – Maria op een wolk – naar haar glimlachte, waarna ze volledig genas.
Al op jonge leeftijd voelde Theresia dat het haar roeping was God te dienen. Ze was uitzonderlijk vroom, maar stond ook bekend om haar wilskracht en gevoel voor humor. Eind 1887, op veertienjarige leeftijd, ondernam ze een bedevaart naar Rome. Daarna besloot ze om in te treden bij de orde van de Ongeschoeide Karmelietessen in Lisieux (Normandië) waar twee zussen van haar, onder wie haar lievelingszus Pauline, al eerder waren ingetreden (een derde zus, Céline, zou in 1894 volgen). Op haar vijftiende trad zij, met toestemming van haar bisschop en moeder-overste daadwerkelijk in bij de orde. De bisschop had bij paus Leo XIII om een uitzondering gevraagd vanwege haar leeftijd en de paus zou geantwoord hebben: “Als God het wil.” In 1890 deed zij haar professie. In 1893 kreeg zij de zorg over novicen toebedeeld.
Op aanwijzingen van haar zus, die op dat moment tevens overste was, begon zij in 1895 met het opschrijven van haar levensverhaal. Kort daarop, in 1896, werd tuberculose bij haar geconstateerd. De hierop volgende periode wordt uitgebreid beschreven in haar levensverhaal dat door haar ziekte een apotheose kreeg. Zo had ze een club van beschermengelen en het was Jezus zelf die haar kussen van liefde gaf. In september 1897 overleed Theresia aan haar ziekte, 24 jaar oud.
Histoire d’une âme
Na haar dood vertelde een medezuster dat er ‘niets bijzonders’ over de jonge Theresia te vertellen was. Maar door haar diepe verbondenheid met Jezus wist zij het geloof wel heel dichtbij te brengen en zeer intens te vertellen. Dit is mede de reden dat haar autobiografie of hagiografie Histoire d’une âme (Het verhaal van een ziel) zo breed aansloeg en in meer dan veertig talen is vertaald. Het was haar zuster Agnès de Jésus die de autobiografie uit een drietal manuscripten heeft samengesteld en bewerkt.
In het boek verhaalt Theresia hoe de liefde haar roeping werd, en hoe de kleine weg haar spiritualiteit vormde. Ze adviseerde de lezer om altijd eenvoudig en kinderlijk gehoorzaam te blijven. Genade zou vooral aan de kleinen toekomen. De natuurlijke onschuld van kinderen zette ze af tegen de zondige en goddeloze wereld van volwassenen. Niet in de laatste plaats bad zij voor lauwe en ‘onheilige’ priesters, wat blijkbaar een probleem vormde. Een jonge seminarist vroeg haar eens zich aan zijn zielenheil te willen wijden. Na dit invloedrijke werk verschenen nog tal van andere boeken over Theresia, wat de raderen in Rome voor haar heiligverklaring een paar tandjes harder deed draaien.
Rol fotografie
Van Theresia van Lisieux zijn 47 foto’s bewaard, wat uitzonderlijk veel is voor een negentiende-eeuwse heilige. Wel 41 van deze foto’s werden in de Karmel van Lisieux genomen door Céline Martin, een zus van Theresia die in 1894 was ingetreden. Zij nam bij haar intrede een fotocamera mee en documenteerde in de loop der jaren het leven in de Karmel met honderden foto’s.
Zalig- en heiligverklaring(en)
Op 29 april 1923 werd Theresia zalig verklaard.
Haar heiligverklaring volgde op 17 mei 1925 met de bul Vehementer exultamus hodie van paus Pius XI. Ze werd de patrones van missionarissen en het missiewerk. Ze is ook beschermheilige van Frankrijk en Rusland. Als heilige wordt Theresia van Lisieux afgebeeld als karmelietes die een crucifix en rozen tegen de borst houdt, naar een bekende uitspraak van haar: “Ik wil het rozen [= zegeningen] laten regenen op aarde”.
Over Theresia van Lisieux zei Titus Brandsma (1881-1942): “Veelal verwacht men van een heilige iets bijzonders, iets dat van het gewone afwijkt, iets dat men de poëzie van een heiligenleven zou kunnen noemen. En nu ziet men het zo prozaïsch gewoon, dat men er uiterlijk de heilige niet in ziet. Maar dat is juist de ware heiligheid”.
In 1997 werd Theresia, als derde vrouw in de geschiedenis, door paus Johannes Paulus II tot kerkleraar uitgeroepen.
In 2015 verklaarde paus Franciscus de ouders van Theresia, Louis Martin en Marie-Azélie Guérin die zelf aanwezig waren geweest bij de heiligverklaring van dochter, heilig.
Divers nalatenschap
Aan de rand van de stad Lisieux is ter ere van Theresia een enorme basiliek gebouwd, die door vele pelgrims en toeristen wordt bezocht.
Veel kerken bezitten beelden of relikwieën van Theresia van Lisieux. Na haar verheffing tot kerklerares in 1997 maakten de relieken van de heilige een reis door de wereld. Van 20 januari tot en met 21 februari 1999 deden ze Nederland aan. In 2024 van 24 mei tot 17 juni opnieuw, echter beperkt tot het bisdom Rotterdam, in de parochie HH. Laurentius en Elisabeth in Rotterdam, H. Augustinus in Wassenaar e.o., HH. Petrus en Paulus in Leiden en de parochies van Den Haag.
Een groot aantal kerken, scholen, particuliere woningen en rooms-katholieke instellingen zijn vernoemd naar Theresia van Lisieux. In Nederland zijn Sint-Theresiakerken te vinden in onder andere Den Haag, Tilburg, Eindhoven, Maastricht-Biesland, Landgraaf-Lauradorp, Ransdaal, Boukoul en Bolnes (een kapel); in België in Anzegem, As, Berchem, Bredene, Ekeren, Schaarbeek, Slypskapelle, Trooz en Wevelgem. Van de scholen kunnen genoemd worden het Theresialyceum in het Nederlandse Tilburg, het Sint-Theresiacollege in het Belgische Kapelle-op-den-Bos en de voormalige Lisieux-school in Suriname.
Wat gaan we zien in aflevering zesenzeventig?
Wat we gaan tegenkomen in die aflevering uit deze serie van donderdag 16 oktober ligt ook links achterin de kerk. Maar het is een voorwerp waarvan we zeker weten dat niemand het kent bij deze naam. Het heeft te maken met de bewaarplaats van de hosties in de kerk en hetgeen Jezus op het hoofd droeg bij Zijn kruisiging. Meer gaan we er nu niet over vertellen. Al enig idee? Of toch niet? Weet u, weet jij het al? Toch benieuwd naar wat het is? Lees dan zeker komende donderdag de nieuwste aflevering van deze serie. Blijf dus deze serie over onze eigen religieuze voorwerpen in en om ons kerkgebouw zeker volgen om er nog meer van te weten te komen!