Elke zondag in de veertigdagentijd brengen we één raam onder ieders aandacht. Dat gebeurt in de kerk, waar u voor de viering ook een blaadje met informatie over het betreffende raam kan ontvangen, maar ook door deze de vrijdag ervoor in de digitale nieuwsbrief op te nemen. Dus bij deze! En om nog meer parochianen te bereiken, plaatsen we elk raam op de betreffende zondag ook op onze website (kunt u, kun jij, ook meelezen als u die zondagochtend het raam niet zelf voorin de kerk heb kunnen zien hangen). Bent u in de kerk, op zondag of doordeweeks, loop dan zeker gerust naar voren om de vijf quiltramen goed te bekijken. Meer dan de moeite waard!
Ik-ben-die-is
Onderin het derde raam zien we de brandende struik, die niet verbrandde. Mozes hoort daar de naam van God: Ik-ben-die-is. Met deze naam openbaart God zich en blijft zijn diepste wezen ook weer voor ons verborgen. Zo nodigt Hij ons uit om Hem te zoeken. Dat zoeken is op een evenwichtsbalk staan en je balans proberen te vinden en behouden. In het midden staat groot de dorre vijgenboom met daarnaast een kruiwagen vol hartjes, die als liefdevolle mest moet dienen. De rentmeester links knielt en bidt. Bidt om kracht, om liefde en groei. Hij blijft hopen, dat God er zal zijn. Hij is immers: Ik-ben-die-is.
Rakelings
Wie ben ik? Ik zoek,
ik struikel, ik sta weer op.
Iets hards raakte me, ik viel,
sta in het open veld.
Ik duizel nog na,
de zere plek tintelt zacht.
Was jij het?
Kwam jij achterom langszij?
– nogal hardhandig trouwens.
Je simpele vraag. Je vroeg
of ik mee wilde –
wandelen, een weg gaan.
ik had geen woorden,
hapte naar adem.
Wie ben ik?
Ik ben Jij en Jij bent mij.
Je naam werd een deel van mijn leven,
werd mijn leven.
Huil om mij als ik verdwaal,
en het duister te dicht wordt.
Lach met mij
als je Licht mij omstraalt.
(Jurjen Beumer / Bron: Jurjen Beumer. Recht uit het hart. Gebeden, gedachten, gedichten. Narratio 2012).