Elke zondag in de veertigdagentijd brengen we één raam onder ieders aandacht. Dat gebeurt in de kerk, waar u voor de viering ook een blaadje met informatie over het betreffende raam kan ontvangen, maar ook door deze de vrijdag ervoor in de digitale nieuwsbrief op te nemen. Dus bij deze! En om nog meer parochianen te bereiken, plaatsen we elk raam op de betreffende zondag ook op onze website (kunt u, kun jij, ook meelezen als u die zondagochtend het raam niet zelf voorin de kerk heb kunnen zien hangen). Bent u in de kerk, op zondag of doordeweeks, loop dan zeker gerust naar voren om de vijf gequilte ramen goed te bekijken. Meer dan de moeite waard!
Voedsel voor onderweg
God, de Rentmeester, heeft ons de verantwoordelijkheid over de aarde gegeven. Wij zijn de man op het groene stukje aarde links. In het begin was alles in harmonie. Er was genoeg voor iedereen. De kolibries vliegen vrolijk rond. Ook het Woord vulde de mens. Het was in zijn mond en in zijn hart: zie het mooie, grote, rode hart rechts bovenin, gevuld met monden.
Samen hier gekomen, mogen we daar dankbaar voor zijn, samen gekomen om de eucharistie te vieren, dit zien we terug door de knielende persoon voor de tabernakel, waar de wolk die God verbeeldt boven hangt. Opnieuw krijgen we voedsel voor onderweg. God laat ons niet los.
Hoop doet leven!
Vanuit díe hoop de vreugd ervaren,
dat God ons helpt bij tegenspoed;
dat Hij ons sterkt met nieuwe moed
en ons voor struikelen behoedt.
De stormen brengt Hij tot bedaren,
als wij zijn Geest in ons bewaren.
Bid, dat de vijand wordt verslagen,
opdat verzoeking van ons wijkt;
opdat je nimmermeer bezwijkt.
Zó wordt standvastigheid bereikt.
Blijf dus de wapenrusting dragen,
dan is Hij met ons, alle dagen!
Vanuit díe hoop te mogen léven,
met hart en ziel aan Hem gehecht.
Verwachting, in ons hart gelegd;
de toekomst, die ons is voorzegd:
Verdriet en pijn worden verdreven.
Wij zijn ten Leven opgeschreven!
(Jelly Verwaal)