Bij deze eenentachtigste aflevering gaat het net als de laatste weken om een religieus voorwerp dat alle kerkgangers bij het betreden en het verlaten van de kerk kunnen zien. Deze hangen links en rechts naast de entree van de kerk. Het zijn de wijwaterbakjes die door vooral de oudere kerkgangers worden benut om de vingertoppen in te doen. Daarna wordt het kruisteken ermee gemaakt. En met de beschrijving ‘Kerkcollectie digitaal’ van het Museum Catharijneconvent uit 2020 worden in deze aflevering ook deze religieuze voorwerpen uit onze parochiekern nog meer zichtbaar voor wie er meer over wil weten. Belangrijk, want het is goed om te weten als parochianen over welke unieke prachtstukken we beschikken. Alle religieuze voorwerpen hebben namelijk een eigen verhaal, zeker ook deze twee wijwaterbakjes. Hoeveel kerkgangers zullen er weel niet vanaf 1911 hun vingertoppen in hebben gedoopt? Lees daarom zeker verder!
Deze twee hardstenen wijwaterbakjes bevinden zich dus naast de grote houten entreedeuren van ons kerkgebouw. Ze dateren uit de bouwtijd van de kerk tussen oktober 1910 en mei 1911. Het kantig-bollen bekken heeft een wandplaat met een gezoete afwerking en een gefrijnd kruis volgens het Latijnse type. Kijken we naar de juiste afmetingen dan zijn beide wijwaterbakjes identiek en wel 47 cm hoog, 22 cm breed en 15 cm diep. Ze verkeren beide in een goede staat en dat is ook logisch. Want meer dan wijwater heeft er niet in gezeten en… ze zijn nooit verplaatst, ook niet bij de vele interne verbouwingen in katholieke kerken naar aanleiding van het Tweede Vaticaans Concilie in de jaren zestig. Die verbouwing heeft er immers ook in ons kerkgebouw plaatsgevonden.
Wat is een wijwaterbakje nu eigenlijk?
Een wijwaterbakje is een kleine houder voor heilig water, meestal aan de muur gehangen bij de deur van een vertrek, zoals de slaapkamer. Het diende voor katholieken om bij binnenkomst of vertrek een kruisteken te maken met wijwater om zegen te ontvangen, en thuis werd het vaak gebruikt voor het slapengaan en opstaan. Het bakje bevat wijwater, dat door een priester is gewijd en in de katholieke kerk wordt gebruikt bij religieuze handelingen.
Mensen doopten hun vinger in het wijwater en maakten vervolgens een kruisteken, bijvoorbeeld voor het slapengaan, om zich te zegenen. Het werd vaak in huis aan de muur gehangen, met name bij de slaapkamer, en soms zelfs in elke kamer. Vroeger waren er grote wijwatervaten bij de ingang van kerken, en tegenwoordig zijn er ook plastic flesjes met wijwater te vinden.
Wat gaan we zien in aflevering tweeëntachtig?
Wat we gaan tegenkomen in die aflevering uit deze serie van donderdag 27 november is ook niet zomaar te passeren bij het verlaten van ons kerkgebouw. Maar dan moet je wel de liedtekst van Ramses Shaffy uit het lied ‘Sammy’ gaan uitbeelden Een laatste tip… blijf dan gerust even staan om te lezen wat er boven de hoofden is ingemetseld. Meer gaan we er nu niet over vertellen. Al enig idee? Of toch niet? Weet u, weet jij het al? Toch benieuwd naar wat het is? Lees dan zeker komende donderdag de nieuwste aflevering van deze serie. Blijf dus deze serie over onze eigen religieuze voorwerpen in en om ons kerkgebouw zeker volgen om er nog meer van te weten te komen!